කුසිනාරාවේ දී

රන්වන් පාට හිරු පොළොවට පතිත වුන
ගිරිගඩු පිපෙන සීතල සිව් දිගින් එන
විඳගෙන සාධු හඬ නංවා ගිගුම් දෙන
දිනයක වැඳ ගතිමි පින්බිම පිරි නිවුන

කෙලෙසුන් මුදාහළ පින්බර මුව මඬල
වෙහෙසට පත් ලෙසින් ඇති සිරිපා යුගල
අනියත බව දැනේ ලොව හැම දෙය විපුල
නළලත පිස ගතිමි වැඳ සිරිපා කමල

මිල කළ නොහැක හිමි ඔබ දෙසු දහම් කඳ
දිගටම ඇසෙනවා සිවිදිග සාධු නද
නැවතත් වැඳ වැටී සම්බුදු සුවඳ විඳ
පිටතට ඇදී ආවෙමි දුක් කඳුළු මැද

මාස්පොත ධම්මජෝති හිමි
මීරිගම