සසරට උරුමය පින් පව් පමණයි

හිරු කිරණ වැදී දිදුලන සුදු පිනිකැට
මොහොතින් වියැකී යනවා
සුසුම් පොදක් ඉහළට පහළට
හෙළනට පෙර කය නිසසල වනවා

දිවිය පුරා පොදි බැඳී සැම සම්පත්
අතහැර යන්නට සිදුවනවා
ගිනිගත් හිස නිවුමට කලබල වී
සිසිල සොයා ගෙන වෙහෙසෙනවා

මියැදුණු පසු අප නම ගම රට නැත
කිසිදා අපහට හිමිවන්නේ
පණ සේ රැක ගත් සුතඹුන් හැර දා
තනිවම භවයෙන් නික්මෙන්නේ

නොතිර සසර පොඳී බැඳගෙන යන්නේ
පින් පව් පමණක් වන්නේ
දන්සිල් සමගින් බවුන් වඩන අය
රුවන් නිවන්පුර පිවිසෙන්නේ

ආචාර්ය
රත්නපාල වික්‍රමසිංහ