ජාතිය අවදි කළ ශ්රීමත් අනගාරික ධර්මපාලතුමා
එතුමා හුදෙක් පුද්ගලයකුට වඩා යුග පුරුෂයෙක් විය. යටත් විජිත පාලනයේ අඳුරේ ගිලී,
නින්දේ පසුවූ ජාතියක් අවදි කරවමින් ඔවුන්ගේ අභිමානවත් උරුමය වෙත දෑස් විවර කළ “සිංහ
නාදයක්” විය. එතුමන්ගේ ජන්ම දිනය පසුගිය 17 දිනට යෙදී තිබුණි. එතුමා ගැන අප සිහිපත්
කළ යුතු අතර, එතුමා හුදෙක් ඓතිහාසික චරිතයක් පමණක් නොව, තම ජීවිතය ම සිය ජනතාව සහ
ශාසනය වෙනුවෙන් කැප කළ බෝධිසත්ව ගුණෝපේත වීරවරයකු විය. අනගාරික ධර්මපාලතුමා.
 1864 දී ධනවත්, ප්රභූ පවුලක දොන් ඩේවිඩ් හේවාවිතාරණ නමින් උපත ලද එතුමන්ට සැප පහසු
ජීවිතයක් ගත කිරීමට ඕනෑ තරම් අවකාශ තිබුණි. එහෙත්, කර්නල් හෙන්රි ස්ටීල් ඕල්කට් සහ
බ්ලැවැට්ස්කි මැතිනිය වැනි දුර දක්නා නායකයින්ගේ ආභාසය අනුව තම ජාතිය ක්රමයෙන් සිය
ආත්මය ම අහිමි කර ගනිමින් සිටින බව එතුමා දුටු වේ ය. විදේශීය සිරිත් විරිත් අනුකරණය
කරමින්, මව් භාෂාව අමතක කරමින්, බුදුන් වහන්සේගේ ගැඹුරු දහමින් ඈත්වනු එතුමා දුටුවේ
ය. මෙම තත්ත්වය එතුමන්ගේ හදවතේ නිවිය නොහැකි ගිනි සිළුවක් දැල්වීය.
වයස අවුරුදු 21 තරම් තරුණ වියේ දී ම, සියලු ලෞකික සැප සම්පත් අත්හළ එතුමා, “අනගාරික
ධර්මපාල” යන නාමය ලබා ගත්තේ ය. එහි අරුත ගිහි ගෙය අත්හළ, ධර්මයේ ආරක්ෂකයා” යන්නයි.
එතුමන්ගේ මෙහෙවර අතිශය දැවැන්ත වූ අතර එය ප්රධාන අංශ දෙකකින් සමන්විත විය.
බුද්ධත්වයේ උතුම් පුදබිම වූ බුද්ධගයාව නටබුන් වී, අන්යාගමිකයන්ගේ ග්රහණයට නතුව
ඇති අයුරු දැක එතුමා මහත් සේ කම්පාවට පත් විය. මෙය හුදෙක් ස්ථානයක් නොව, සමස්ත
බෞද්ධ ලෝකයේ ම හදවත බඳු විය. එනිසා, නොසැලෙන අධිෂ්ඨානයෙන් යුතු ව, 1891, දී මහාබෝධි
සංගමය පිහිටුවා, මෙම පූජනීය භූමිය නැවත බෞද්ධයින් සතු කර, එය ලෝක බෞද්ධයන්ගේ
කේන්ද්රස්ථානයක් බවට පත් කිරීමට එතුමා ප්රතිඥා දුන්නේ ය.
ස්වදේශයට පැමිණී එතුමන්ගේ හඬ, ජාතිය අවදි කළ මහා හොරණෑවක් විය. සිය බලවත් දේශනා, සහ
“සිංහල බෞද්ධයා” පුවත්පත හරහා එතුමා යටත්විජිත මානසිකත්වයට නිර්භය ව අභියෝග කළේ ය.
බටහිර අනුකරණය සහ අලසකම ගැන සිංහලයන්ට දොස් පැවරූ එතුමා, අමද්යප ව්යාපාරය
මෙහෙයවමින්, දේශීය කර්මාන්ත නඟාසිටුවීමටත්, තමන්ගේ නම, භාෂාව සහ සංස්කෘතිය ගැන
ආඩම්බර වීමටත් ජනතාව උනන්දු කළේ ය. එතුමන්ගේ වචන ඇතැම් විට සැර පරුෂ වූයේ, ඒ තුළ තම
ජාතිය කෙරෙහි වූ අප්රමාණ ආදරය සහ ඔවුන් නැවතත් හිස කෙළින් තබාගෙන සිටිනු දැකීමේ
දැඩි ආශාව ගැබ්ව තිබූ බැවිනි.
“අවදිවව්, සිංහලුනි, පර සුද්දන්ට දාසකම් නොකරව්! තමන්ගේ නැති වූ ආගම සහ නැති වූ රට
නැවත ලබා ගනිව්.”
නිදහස් අරගලයේ තීරණාත්මක බලවේගයක් වූ එතුමා, දේශපාලන සටනට අවශ්ය සංස්කෘතික හා
ආධ්යාත්මික පදනම සකස් කළේ ය. සැබෑ නිදහස ආරම්භ වන්නේ මනසින් බව එතුමා අපට
ඉගැන්වීය. එනම් ආත්ම ගෞරවය, ආත්ම ශක්තිය සහ තමන්ගේ උරුමය පිළිබඳ නොසැලෙන
විශ්වාසයෙනි.
නව යුගයක අභියෝගයන්ට මුහුණ දෙන විට, එතුමන්ගේ පණිවුඩය වෙන කවරදාටත් වඩා අර්ථවත් ය.
සංවර්ධනය යනු තම මුල් අමතක කිරීම නොවන බව එතුමන්ගේ ජීවිතය අපට සිහිපත් කරයි. එතුමන්
එදා දැල්වූ ගිනිසිළුව අදටත් නොනිවී දැල්වෙයි. එය, අපගේ සංස්කෘතිය, සාරධර්ම සහ බුදු
දහමේ ගැඹුරු ප්රඥාව අනාගත පරපුර වෙනුවෙන් සුරැකීමේ අපගේ යුතුකම පිළිබඳ සදාතනික
සිහි කැඳවීමකි. එතුමා, අප ජාතියේ පුනරුදයේ සදාතනික ආරක්ෂකයාණන් ය.
- පරිවේණාචාර්ය
ඉෂාමලී නවරත්න |
පසළොස්වක
අව
අටවක
අමාවක
පුර
අටවක
