ධර්ම දේශනාව:

අත්හළ යුතු අන්ත දෙක

රුහුණ විශ්ව විද්‍යාලයේ කුලපති, ශ්‍රී රෝහණ පාර්ශ්වයේ මහානායක රාජකීය පණ්ඩිත, සාහිත්‍ය සූරී, මහෝපාධ්‍යාය,
අත්තුඩාවේ සිරි රාහුල මහ නා හිමි.

නමෝ තස්ස භගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුද්ධස්ස

“ද්වේ මේ භික්ඛවේ අන්තා

පබ්බජිතෙන න සෙවි තබ්බා”

බුදු රජාණන් වහන්සේ ‘ඉසිපතන’ නම් වූ මිගදායෙහි පස්වග මහණන් සිටි තැනට පැමිණියහ. උන් වහන්සේ ඈත එනු දුටු ඔව්හු ‘ඇවැත්නි, අර එන්නේ ශ්‍රමණ භවත් ගෞතම තෙමේ ය. උග්‍ර තවුස් දම් හැර හොඳ හැටි කා බී තවුස් දමින් පිරිහුණු ඔහුට වැඳීමට හෝ උවටැන් කිරීමට හෝ උන්වහන්සේගේ පා සිවුරු ගැනීමට හෝ වුවමනාවක් නැත. කැමැතිනම් හිඳ ගැනීමට අසුනක් පමණක් තබමුයි තීරණය කර ගත්හ. කෙසේ වුවත් බුදුන් වහන්සේ පස්වග තවුසන් සිටි තැනට ළංවෙත්ම ඔවුන් ගේ තීරණය පරිදි එසේ සිටීමට අපහසු විය. එක් තවුසෙක් පෙර ගමන් කොට බුදු රදුන්ගේ පා සිවුරු පිළිගත්තේය. එක් තවුසෙක් පා සේදීමට දිය ද, පා පුටුවද පා පිස්නා ද තැබීය. වෙනත් තවුසෙක් අසුනක් පැනවී ය. බුදුරජාණන් වහන්සේ පැන වූ අසුනෙහි හිඳ පා සේදූහ.

ඉතිරිය»

• පටිච්ච සමුප්පාද ධර්මය

• ඇසළ මහිම

• ඇසළ පෝදා හෙළි වූ මැදුම් පිළිවෙත් මඟ

• ලොව නොදෙවැනි මහ ඇදුරු

• බුදු දහම සහ බුදුන් වහන්සේ

• බුදු දහමේ දැක්වෙන ගිහි-පැවිදි අන්තර් සබඳතාව

• බුදු සමයෙහි දේව පූජාව