රේරුකානේ චන්දවිමල මහා නා හිමි චරිතාපදානය - 15
චන්දවිමල මහා නා හිමි
පින් ඵල හටගන්වන පින් කෙතක්ම ය
ජනක වෙත්තසිංහ
ප්‍රශ්නය :– සිල්වත් භික්‍ෂූන් සොයා ඔවුන්ට දන් දීමය, පුද්ගල විභාගයක්
නොකොට සංඝයාට දන් දීමය යන මේ දෙකින් වඩා යහපත් කුමක්ද?
පිළිතුරු:- සංඝික දානය, පෞද්ගලික දානය යි, දාන දෙකොටසකි. පුද්ගලයන්
තේරීම් කළ යුත්තේ පෞද්ගලික දානය දීමෙහි දීය. “ සීලවතො ඛො මහාරාජ,
දින්නං මහප්ථලං නො තථා දුස්සීලො “ යනුවෙන් “මහරජ සිල්වතාට දීම මහත්පල
වන්නේය. දුශ්ශීලයන්ට දීම එසේ නොවේ ය” යි තථාගතයන් වහන්සේ කොසොල්
රජතුමාට වදාළ සේක. එබැවින් පෞද්ගලික දානය දෙන තැනැත්තාට සිල්වතුන් සොයා
සිල්වතුන්ට දීම යහපත් බව කිව යුතුය. සංඝීක දානයක් දෙනවා නම් සිල්වතුන්ට
කියා කොටසක් තෝරා ඔවුනට දෙන්නට බලාපොරොත්තු නොවිය යුතුය.
තෝරා කොටසකට දෙන දානය සාංඝීක දානයක් නොවේ. සංඝීක දානයක් දෙන තැනැත්තා
විසින් කොටසක් වෙන් නො කොට සම්පූර්ණ සංඝරත්නයට දෙමිය කියා දිය යුතුය.
සංඝීක වන්නේ එසේ දෙන දානයය. “ නත්වෙවාහං ආනන්ද, කෙනචි පරියායෙන සංඝගතාය
දක්ඛිණාය පාටිපුග්ගලිකං දානං මහප්ඵලතරං වදාමි” යි ආනන්දය කවර
ආකාරයකින්වත් මම සංඝීක දානයට වඩා පෞද්ගලික දානය මහත් ඵලතරයයි නො
වදාරමි. දක්‍ෂිණ විභංග සූත්‍රයෙහි වදාරා ඇති බැවින් සිල්වතුන් සොයා
ඔවුනට දෙන පෞද්ගලික දානයට වඩා පුද්ගල විභාගයක් නොකොට සංඝයාට දන්දීම
යහපත් බව කිව යුතුය. දිනක් තථාගතයන් වහන්සේ ලී වෙළෙඳකු අමතා මෙසේ
වදාළහ.
” ගෘහපතිය සංඝයාට දන් දෙව. සංඝයාට දන් දෙන කල්හි නුඹේ සිත පහදන්නේය.
එයින් නුඹ මරණින් මතු ස්වර්ගයෙහි උපදින්නේය.
තථාගතයන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවක සංඝරත්නය සිල්වත්ය. “සහොහි දුස්සීලො නාම
නත්ථි” දුශ්ශීල සංඝයා නැති බව දක්‍ෂිණ විභංග සූත්‍ර අටුවාවෙහි දක්වා
තිබේ. යමෙක් දුශ්ශීල නම් ඔහු සංඝරත්නයට අයත් නැත. සංඝරත්නයට දෙන
තැනැත්තා දෙන්නේ සිල්වතුන්ට ය. සංඝයාට දෙන දානය දුශ්ශීලයන්ට අසුවුවත්
එයින් දායකයා ගේ පිනට හානියක් නැත. මක්නිසාද ? දායකයා දෙන්නේ
දුශ්ශීලයන්ට නොව සංඝයාටය , සංඝයා සිල්වත් ය.
එසේම දක්‍ෂිණ විභංග සූත්‍ර අටුවාවේ කියැවෙන පරිදි සංඝයාට ගරු කළ හැකි
තැනැත්තාට රහතන් වහන්සේ නමකට දෙන දානයට වඩා සඟින් ලබාගත් දුශ්ශීලයකුට
දෙන දානය මහත්ඵලය. එය එසේ වන්නේ එය සංඝීක දානයක් වෙන බැවිනි.
රේරුකානේ චන්දවිමල මහා නාහිමියන් ලියූ” ධර්ම විනිශ්චය” මහඟු
ග්‍රන්ථයෙන් මෙසේ ඉතා ව්‍යාකූල ලෙස අප සිතන ගැටලු සහගත ධර්ම කරුණු
පැහැදිලි කර ගැනීමට අවශ්‍ය අවබෝධය ධර්මයට අනුකූලව දක්‍ෂිණවිභංග,
දාරුකම්මික ආදී සූත්‍ර අනුසාරයෙන් පෙන්වා දෙති.
ධර්මය ඉතා මැනවින් තේරුම් ගැනීමටත්, -පවිත්‍ර වූ සිතින් දානාදී පින්කම්
ආදියේ නිසි පරමාර්ථය දැන නිවැරදි ලෙස කරනා ක්‍රියා පිළිවෙත් ආදිය
පිළිබඳව සැබෑ බෞද්ධ සිත පැහැදුල් නිරවුල් කිරීම වෙනුවෙන් චන්දවිමල මහා
නා හිමියන් නිබඳව වෙහෙසී ඇතිබව මෙවන් ප්‍රශ්න සහ ඒවාට උන්වහන්සේ ලබා
දී ඇති පිළිතුරු අනුසාරයෙන් අපට ඉතා පැහැදිලි අවබෝධයක් ලබා ගත හැකි
වෙයි. ඒ අවබෝධය තුළ සද්ධර්ම කෙම්බිමෙහි යන අපගේ ගමන් මගේ ව්‍යාකූලතා
පැන නො නගී. ඒ ගමන් මඟ නිරවුල්ය. පැහැදිලිය.
චන්දවිමල මහා නා හිමියන් තුළ වූ මහා පුළුල් ධර්මාවබෝධය මෙන්ම ඒවා තම
අධ්‍යාත්මය තුළ පෝෂණය කර ගැනීමෙන් උන්වහන්සේගේ සසර ගමන ඉතා කෙටි වූවා
හෝ මේ භවයේදීම නැවතුණා හෝ විය හැකි යැයි බොහෝ අයගේ විශ්වාසය වෙයි.
”භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවක සංඝ තෙමේ ඉතා මැනවින් ගුණ ධර්ම
පිළිපැදීම නමැති ආර්ය මාර්ගයට පිළිපන්නේ වෙයි.ඇද නැති ඍජු ධර්ම මාර්ගයේ
ගමන් කරන්නේමය. නිවන් මගට පිවිසෙන්නේමය. නිවන් දැකීමට සුදුසු
ප්‍රතිපත්තියට සපැමිණෙන්නේමය. ලෝ වැසියන්ට උත්තම පින් ඵල හට ගන්වන
පින්කෙතක්මය” සැබෑ බුද්ධ පුත්‍රයන් පිළිබඳ අර්ථ විවරණය කර ඇත්තේ එලෙසය.
උතුම් සංඝරත්නය තුළ වන මේ සමර්ථතා විමසන විට රේරුකානේ චන්දවිමල මා
හිමියන් එම සංඝ රත්නයේ සැබෑ ලක්‍ෂණ විද්‍යාමාන කළ පින් ඵල හටගන්වන පින්
කෙතක්මය. බෞද්ධයෝ වන අපි නිතර ධර්ම දේශනාවන්ට සවන් දෙමු. එහෙත් ඒවා
නිසි ලෙස පිළිපදින්නට පෙළඹෙන්නේ ඉතා ස්වල්පයකි. මෙතරම් බුදු බණ අසන
රටක් ධර්ම දේශනා කරන රටක් ලොවේ වෙන කොහේවත් නොමැති බව හැඟෙයි. එහෙත්
බහුතරයක් වූ අපි නිවැරදි ධර්ම මාර්ගයට අවතීර්ණ වී හිඳිමුද?
අපි පින් කම් වල නියැලෙමු. අවසානයේ යම් කිසි පුණ්‍ය කර්මයක් සිදුකර
මෙතේ බුදුන් දැක නිවන් දකින්නට ප්‍රාර්ථනා කරන්නෙමු. එය නිතර සුලබව
අසන්නට ලැබෙන ප්‍රාර්ථනාවකි. අපි කවුරු කවුරුත් අපේක්‍ෂා කරන්නේ පරම
පිවිතුරු වූ නිවන් අවබෝධ කර ගැනීමටය.
ඒ නිසාම කෙනෙකු මරණයට පත් වූ විට කොඩි බැනර් ආදිය ප්‍රදර්ශනය කරමින්
අහවල් උපාසක මහතාට උපාසිකාවට ‘ නිවන් සුව අත්වේවායි’ ප්‍රාර්ථනා කරමු.
අවමංගල්‍යය සභාවේදී භික්‍ෂූන් වහන්සේගේ පුණ්‍යානුමෝදනාවේදීත් ගුණ
කථනාදියේ දීත් ශීතල වු චිතකය අසල රැඳෙමින් අපි සැම උණුසුම් ලෙස වාග්
චාතුර්ය පාමින් අවසානයේ අභාවප්‍රාප්ත වූ අසවල් තැනැත්තාට අජරාමර වූ
නිර්වාණ සුවය අත්වේවා! යන්න ප්‍රාර්ථනා කරමු. ප්‍රතිඵලදායක වුවත් නැතත්
ප්‍රාර්ථනය නම් හොඳය.
එහෙත් මේ කෙටි දිවි මගේදී විශාල ලෙස නොයෙකුත් දුරාචාරයන්හි නියැලුණු
කෙනකුගේ හෝ ජාවාරම්කාරයකුගේ හෝ එවන් දුර්ගුණයන් පිරුණු මිනිසකුගේ හෝ
ඔහු මිය ගිය දාට බෞද්ධයන් වන අපට මැරුණු මිනිසා සත් ගුණවත් උපාසකයෙකි.
එවන් මිනිසුන්ට නිර්වාණය මොනතරම් දුර දැයි සිතා ගැනීමත් අපහසුය. අද
නිර්වාණය – විමුක්ති සුවය ආදි වශයෙන් අරුත් ගැන්වෙන මෙම පරම පිවිතුරු
අති පූජනීය තත්වය වචනාර්ථයෙන් බොහෝ සරල තැනකට ලඝු වී තිබේ.
මෙම පරමාර්ථාර්ථයේ ඇති උත්තරීතර ගැඹුරු ගාම්භීර බව පිළිබඳවකිසිදු
හැගීමක් නැති තරම් ය. බුදුන් දැක නිවන් දකින්නට ප්‍රාර්ථනා කරන අපිට
ඇත්තෙන්ම පහසුවෙන් ලෙහෙසියෙන් නිවන දැකිය හැකිවේද? මෙතේ බුදුන් දැකිය
හැකිද?
වර්තමාන සමාජයේ මෙවන් කතා ක්‍රියා දකින විට මෙනෙහි කරන විට හැඟෙන්නේ
අපි මෙවන් දේවල් කරන්නේ යථාවබෝධයෙන්ද යන්නයි. චන්දවිමල හිමියන් ලියූ
“චතුරාර්ය සත්‍ය” ග්‍රන්ථයේ උන්වහන්සේගේ හැඳින්වීමෙහි මෙසේ සඳහන් වෙයි.
වර්තමාන බෞද්ධයෝ විහාර දාගබ්, බෝ කොටු සංඝාවාස ළිං පොකුණු ආදිය කරවා බණ
පිංකම් පිරිත් පින්කම් කොට දන්දී සිල් රැක ඒවායේ අනුහසින් පමණක් මතු
බුදු වන මෛත්‍රය බුදුරදුන් දැක උන්වහන්සේගෙන් බණ අසා නිවන් දකින්නට
බලාපොරෙත්තු වෙති. ඒවායින් ඔවුන්ට සමහර විට මෛත්‍රය බුදුරජුන් දකින්නට
නම් පුළුවන් විය හැකිය. ඒ බුදුරජුන්ගෙන් බණ අසන්නටද ලැබිය හැකිය. එහෙත්
නිවන් දකින්නට නම් ඒ පින් ප්‍රමාණවත් නොවන්නේය.
බුදු කෙනෙකුන් දුටු පමණින් කෙනෙකුගෙන් දහම් ඇසූ පමණින් සෑම සත්වයකුටම
නිවන් දකින්නට හැකි වන්නේ නොවේ. බුදුවරයන් දෙසන ධර්මය අසා බොහෝ
සත්වයන් එකෙනෙහි ම සෝවාන් ආදි මාර්ග ඵලයන්ට පැමිණ නිවන් දක්නා බව නම්
ඇත්තකි. එහෙත් පිපෙන තරමට නො වැඩුණු නෙළුම් මල හිරු රැස් පහස ලදත් නො
පිපෙන්නාක් මෙන් මාර්ග ඵල ලැබීමට හේතු සම්පත් නැත්තෝ බුදුරජුන්ගෙන්
දහම් ඇසුවාහු ද මගපල ලබා නිවන් නො දකිති. බුදු රජුන්ගෙන් දහම් ඇසූ
කල්හි මාර්ගඵල ලැබීමට පාරමිතා සම්පූර්ණ වි තිබිය යුතුය.
ගසක තිබෙන මිහිරි ඵලයක රසය බුදිනු කැමැති පක්‍ෂියාට එය බුදීමට නම් ගසට
යාමට පියාපත්ද ඵලයට කොටා සිදුරු කර ගැනීමට තුඩද තිබිය යුතුය. පියාපත්ය.
තුඩය යන දෙකින් එකක් හෝ නොමැතිව එකකින් පමණක් පක්‍ෂියාට කිසි කලෙක ඵල
රසය වැළඳිය නොහේ. එපරිද්දෙන්ම මාර්ග ඵල නිර්වාණ සංඛ්‍යාත අමෘත ඵල රසය
වළඳනු කැමති පුද්ගලයන්ට ද ඒ අමෘත රසය වැළඳිය හැකි වීමට අමෘත ඵල දරන
රුකක් බඳු වූ බුදු කෙනකුන් වෙත යා හැකි වීමට පියාපත් බඳු වූ පාරමිතා
කොටසක් තිබිය යුතුය.අමෘත ඵල රසය වැළඳීමට පක්‍ෂියාගෙ තුඩ බඳු වු පාරමිතා
කොටසක් ද තිබිය යුතුය.
සුගතියෙහි උපදවන පින් කොට සුගතියෙහි ඉපිද සිටියහොත් ඒ පුද්ගලයාට
ලෝකයෙහි බුදු කෙනෙකුන් පහළ වුවහොත් ඒ බුදුන් දැකිය
හැකිය. උන්වහන්සේගෙන් දහම් ඇසිය හැකිය. එබැවින් දන්දීම් ආදි පින්කම්
බුදුන් දකින්නට උපකාරවන කරණු වෙති. ඒවා ඵල රසය වළඳනු කැමැති පක්ෂියාගේ
පියාපත බඳුය.
පියාපත් බඳු පාරමිතා කොටස පමණක් සම්පූර්ණ කොට පක්ෂියාගේ තුඩ බඳු වූ
පාරමිතා කොටස සම්පූර්ණ නැති පුද්ගලයන්ට බුදුන් දකින්නට දහම් අසන්නට
ලැබෙතත් ධර්මය අවබෝධ කොට මාර්ගඵල නිර්වාණයට පැමිණිය හැකි නොවේ. කුමක්
හෙයින්ද? බුදුවරයන් වහන්සේලා දේශනා කරන්නා වූ පරමාර්ථ ධර්ම
ප්‍රතිසංයුක්ත වූ චතුරාර්ය සත්‍යය ධර්මය අති සූක්‍ෂම වූ අති ගාම්භීර වූ
ධර්මයකි.
එය අවබෝධ වන්නේ පෙර ජාති වලදී ස්කන්ධාදී ධර්ම විභාගයන් උගෙන ප්‍රඥාව
දියණු කරගෙන සිටියා වූ සත්වයන්ට පමණකි. ස්කන්ධාදී ධර්ම විභාගයන් උගෙන
දියුණු කරගත් නුවණක් නැත්තා වූ පුද්ගලයන්ට එය අවබෝධ නොවේ. එබැවින්
ඔවුහු ඒ ධර්මය ඇසුවත් මාර්ග ඵලයකට නොපැමිණෙති.
තවත් කොටසක් ජනවාරි 08 වනදා
රේරුකානේ චන්දවිමල මහා නා හිමි චරිතාපදානය - 14 ව්‍යාකූල වූ ගැටලු
විසැඳීම වෙනුවෙන් චන්දවිමල මහා නා හිමියෝ නිබඳව වෙහෙසුන හ
|
අමාවක
පුර
අටවක
පසෙලාස්වක
අව
අටවක