උතුම් ම ලාභය නිරෝගීකම යි
 නුගේගොඩ සුභද්‍රාරාම පිරිවෙන් විද්‍යායතනයේ පෙරවරු අංශයේ නියෝජ්‍ය
පරිවෙණාධිපති,
බෙලිඅත්ත කහවත්ත
පුරාණ රාජමහා විහාරාධිකාරී,
ශාස්ත්‍රපති
ඕමාරේ පුඤ්ඤසිරි හිමි
මෙම ලිපියෙහි මුල් කොටස ජුනි 30 වන දා පත්‍රයේ පළ විය.
ආරොග්‍යමිච්ඡෙ පරමඤ්චලාභං
සීලඤ්ච වුද්ධානු මතං සුතඤ්ච
ධම්මානුවත්තී ච අලීනතාච
අත්‍ථස්ස ද්වාරා පමුඛා ඡළෙතෙති
1. නිරෝගි බව
2. සිල්වත් බව
3. වැඩිහිටි බසට අවනත වීම
4. ඇසූ පිරූ තැන් ඇති බව
5. දැහැමි බව
6. කම්මැලි නොවීම
සෙසු පුරුෂාර්ථ සියල්ල සාධනය කරගත හැකි වන්නේ නිරෝගී සම්පත්තිය
තිබුණොත් පමණක් බව ඉහත කරුණු පෙළගැස්ම අනුවද පැහැදිලිය.
ඇඳුම් පැළඳුම්, ආහාර පාන, නිවාස හා පරිසරය යහපත්ව පැවතුන පමණින්, දුක්
දොම්නස්වලින් තොරව ජීවත්විය නොහැක. පුද්ගලයකුට යහපත් ජීවිතයක් ගතකිරීමට
මානසික තත්ත්වය ද යහපත් විය යුතුය. මානසික වශයෙන් දුර්වල වූ විට,
ශාරීරිකව ද දුර්වල වීම වැළැක්විය නොහැක. බුදුදහම දෙස ගැඹුරින් අධ්‍යයනය
කරන විට පෙනී යන්නේ බුදුරජාණන් වහන්සේ ද වෛද්‍යවරයෙකු බවයි. ලෝවැඩ
සඟරාවෙහි බුදුරදුන් වෛද්‍යවරයෙක් ලෙස හඳුන්වා දී ඇත. “ සත්හට වන බව
දුකට වෙදාණන්” වාතය, පිත හා සෙම මුල් කරගෙන හටගන්නා රෝග නිවාරණය කරන්නට
වෛද්‍යවරුන් ප්‍රතිකාර කරන්නාක් මෙන් බුදුරජාණන් වහන්සේ රාගය, ද්වේෂය,
මෝහය යන දූෂිත මනෝභාවයන් හේතුකොටගෙන වැළඳෙන රෝග නිවාරණය කිරීමට අවශ්‍ය
ප්‍රතිකර්ම ලබාදුන්හ. අප ජීවත්වන නූතන සමාජය අතිශයින්ම රෝගාතුර වී ඇත.
මිනිසාගේ මනස කිළිටි කරන මනෝභාවයන්ට රිසිසේ ක්‍රියාත්මක වීමට අවැසි
සමාජමය පරිසරය ඉතා ඉහළින් නිර්මාණය වී ඇත. මානසික සුවය සඳහා හිතේ සතුට
අත්‍යවශ්‍ය වේ. සතුටු වීමට අවශ්‍ය මනෝමූලයන් අභිභවා අකුසල මූලයන්
ක්‍රියාත්මක වීම මගින් අනෙකාගේ දුක, වේදනාව, මරණය රසවිඳින සමාජයක්
නිර්මාණය වී ඇත. අප හැමෝම වාගේ අවස්ථාවන් උදාවන තෙක් පමණක් මෛත්‍රී
කිරීමට පුරුදු වී ඇත. එහෙත් කාගෙන් හෝ සුළු වරදක් සිදුවුව පමණින් අප
ඉවසන්නේ නැත. එයින් පිළිබිඹු වන්නේ මානසික නොදියුණු බවයි. ඉවසීමට හා
මෛත්‍රියට සීමා දමා ඇති බවයි. අප අකැමැති දෙයක් සිදුවු වහාම ඉවසීම
පලායයි. මෛත්‍රිය අතුරුදහන් වෙයි. හික්මීම හදින් මෙන්ම ගතින් ද සමුගනී.
ඒ වෙනුවට පාපී සිතිවිලි වහාම ක්‍රියාත්මක වීමට සැරසෙයි. යහපත් මානසික
තත්ත්වයකින් පසුවන, ප්‍රඥාවන්තයාට නරක මනෝභාවයන් ක්‍රියාත්මක වීමට පෙර
යහපත් මනෝභාවයන් ජනිත කිරීමට මොළයට පණිවුඩ දීමේ හැකියාව ඇත. එසේ නොහැකි
වූ අය වෛරය, පළිගැනීම, භේද කිරීම වැනි නරක ක්‍රියාවන්වල නිරත වේ.
අසංවරව - අවිනීතව රිය පැදවීම නිසා හදිසි අනතුරු වලින් දිනකට දෙතුන්
දෙනෙක්වත් මිය යති. පිරිසක් ආබාධිතයන් බවට පත්වේ. බොහෝ අය ගතින් නිරෝගී
බව ප්‍රදර්ශනය කළ ද මනසින් නිරෝගී නොවේ. යහපත් සද්පුරුෂ සමාජයක් සඳහා
මානසික සුවය අත්‍යවශ්‍යම වේ. අසහනය, පීඩනය සිතින් ඉවත් කොට, භාවනාවේ
නිරත වීම මගින් සිත් පහන් කර ගැනීම ආගමික භේදයකින් තොරව සෑම කෙනෙකුටම
කළ හැකිය. එමගින් ප්‍රඥාව ලැබේ. බෞද්ධයාට එයින් ඔබ්බට ගොස් සමථ,
විදර්ශනා ආදී භාවනා වැඩීමෙන් සසර දුක් නැති කොට සියලු කෙලෙස්
සම්පූර්ණයෙන් නසා, නිවන් සුවය ලබාගත හැකිය.
බුදුරජාණන් වහන්සේ මෙත්තානිසංස සූත්‍රයේ දී මෛත්‍රී සහගතව යහපත් මානසික
තත්ත්වයකින් පසුවන සත්පුරුෂයන්ට ළඟාකර ගත හැකි ආනිසංස එකොලහක් දේශනා කළ
සේක. එම ආනිසංස එකොලහෙන් දහයක්ම අපට මේ ලෝක වශයෙන් අත්විඳිය හැකිවීම
විශේෂ වේ. මෛත්‍රී සහගතව ජීවත්වන හැමෝටම ළඟාකර ගතහැකි ආනිසංස පහත සඳහන්
ය.
1. සුඛං සුපති - සුවසේ නින්දයාම
2. සුඛං පටිඛුජ්ඣති - සුවසේ පිබිදීම
3. න පාපකං සුපිනං පස්සති
– නපුරු සිහින නොපෙනීම
4. මනුස්සානං පියො හොති
– මනුෂ්‍යයින්ට ප්‍රියවීම
5. අමනුස්සානං පියො හොති
– අමනුෂ්‍යයින්ට පි‍්‍රයවීම
6. දෙවතා රක්ඛන්ති
- දෙවියන් ආරක්ෂා කිරීම
7. නාස්ස අග්ගිවා විසංවා සත්ථංවාකමති – ගින්නෙන් වස විෂවලින්,
ආයුධයන්ගෙන් හානියක් නොවීම
8. තුවටං චිත්තං සමාධියති
- සිත සමාධිගත වීම
9. මුඛවණ්ණො විප්පසීදති
– මුහුණ පැහැපත්වීම
10. අසම්මුළ්හො කාලං කරොති - සිහි නුවණින් යුක්තව මිය පරලොව යාමට
හැකිවීම
11. උත්තරිං අප්පටි විජ්ඣන්තො බ්‍රහ්ම ලොකූපගො හොති – ධ්‍යානවලින්
නොපිරිහී කළුරිය කළහොත් බ්‍රහ්ම ලෝකවල ඉපදීම, යනුවෙනි.
චෛතසික හෙවත් මානසික වශයෙන් හානිකර වූ රෝග පීඩාවන් වයස් භේදයකින් තොරව
ආගම් භේදයකින් තොරව අප කාටත් වැළඳීමට ඉඩකඩ ඇත. එයින් මිදීමට සිත සමබරව
තබා ගැනීම ඉතා වැදගත් ය. මෛත්‍රී සහගත සිතිවිලි, සිත සමබරව තබා ගැනීමට
අවශ්‍ය වේ. සසර වසන සත්ත්වයාට වැළඳෙන අනේකවිධ රෝගාබාධ හේතුවෙන් ඇතිවන
දුක බුදුදහමෙහි ව්‍යාධි දුක නමින් හඳුන්වා ඇත. නිරෝගී බව නැතිනම්,
‘ආරෝග්‍ය’ යනු එහි රෝගාබාධයන්ගෙන් තොරව ජීවත්වීමයි. එය උතුම් ලාභයක්
ලෙස බුදුරදුන් පෙන්වා දී ඇත. එමෙන්ම කායික හා මානසික නිරෝගී බව තුළින්
ලැබෙන සතුට ධනය ලෙස ද උන්වහන්සේ පෙන්වා දුන්හ. (සන්තුට්ඨි පරමං ධනං )
එබැවින් මනස සමබරව තබා ගැනීම, ආහාර පාලනය, පරිසරය විනාශ නොකොට රැක
ගැනීම, රෝගීන්ට සැලකීම සහ රැක බලා ගැනීම, ඉවසීමෙන් හා විමසීමෙන්
ජීවත්වීම යනාදී පුරුෂාර්ථ තම දිවියට ළංකර ගැනීම, කායික හා මානසික
නිරෝගී බව ළඟාකර ගැනීමට ඉවහල් වන බව අප මතක තබාගත යුතුව ඇත. |
