අම්මා නමින් සුදුඅරලිය සුපිපෙනවා
සාම මාතු පෝසක බඳු කතා කියා
මා සැතපුවා බුදුගුණ මුසු ගීත ගයා
එනමුදු අම්ම මා තනිකර නික්ම ගියා
බව දුක් නැසේවා සසරෙහි දිගට නොයා
හදවතින් මා පොහොසතෙක් කළ
ඉසිකෝ මාන පුහු දේ බව පසක් කළ
රට දැය සමයෙ වටිනාකම මතක් කළ
අම්මේ ඔබයි මා දුටු සුදු නෙළුම් මල
මුහුණට වඩා හද පිවිතුරු කර ගන්න
මෙත් කරුණා දයාභරණින් සැරසෙන්න
සම්බුදු දහම අනුවම ජීවත් වන්න
අම්මා පෙන්නුවා ලොවැ හරියට ඉන්න
පෙව් කිරි රසය තාමත් මතකයි අම්මේ
ගුණ දම් සුවඳ හදවත රැව්දෙයි අම්මේ
ඔවදන් ඔබේ රන් මිණි පරදයි අම්මේ
නිවනින් සැනසෙන්න පින්වත් බුදු අම්මේ
ඉපදුණු දා පටන් සෙනෙහෙන් අමතනවා
ඇගෙ ගත සවිය රන් ලෙය මට කිරි වෙනවා
හැරදා ගියත් ගුණ ගඟ සිහියට එනවා
අම්මා නමින් සුදු අරලිය සුපිපෙනවා
මගෙ උපතේ පටන් අපමණ දුක් විඳලා
මා දිවි රැක්කෙ ඇගෙ සුව පහසුව නොබලා
මිනිසත් දහමෙ කිරියෙන් හදවත හදලා
කළ මෙහෙ සිහිකරමි මව් පායුග වැඳලා
මොරටුවේ ආනන්ද හිමි
උත්තමාරාම පුරාණ විහාරය, උදම්මිට - ජා ඇල
නොනිමි ගමන
තණ්හා පොදි උර දරා
සංසාර මාවතේ
මිනිසත් අම්බලමේ
නැවතී සිට
යළි අරඹමි ගමන්
ඉමක් කොනක් නොදැක
මං මුලාවූවකු ලෙසින්
රුදුරු ගිරිදුර්ග සරා
සිනහව කඳුළ
වැළඳ ගනිමින්
මාස්පොත ධම්මජෝති හිමි
මීරිගම
අප්පච්චිගේ
සුදු දෝණී
එයා දන්නෙ නෑ තවමත්
ඔබ නිදනා වග සුසානේ
මතකද එහෙ මෙහෙ දුවලා
නොපෙනී සෙල්ලම් ගෙට වැහිලා
අඬවලා හිනහුණු තාලේ
එනවද අද සැන්ඳෑවේ
අහනවා නිතරම වාගේ
ඔබ ගැන සුදු නංගි අනේ
පින් මදි වී ගිය නිසා ද
යන්න ගියේ අප හැරදා
එළිය දෙන්න අඳුරු ලොවට
එන්නකො හෙට අප්පච්චී
සුදු දෝණිගේ අප්පච්චි
අම්මත් ලෙඩ ඇඳේ තවම
දෑස් රැඳෙයි කඳුළු පිරිලා
හරියට නැහැ ලොව පෙනෙන්නෙ
විගස එන්න අපව සොයා
දිය බිඳුවක් පොවල යන්න
අම්මත් සුවපත් වේවි
සුදු දෝණිගේ අප්පච්චි.......
කොවිඩ් මරුවා උදුරාගෙන
අරගෙන ගිය දා පටන්ම
අඬන කඳුළු අම්මාගේ
නෙත් සඟලින් කඩා හැලෙන
කඳුළු ගඟක් වෙලා ගලන
අඬනවා මහ සයුර තවම......
අප්පච්චි අප්පච්චී
ඔයා එන්න හෙට හවසට
රසට අරන් සුදු දෝණිට
වැට අයිනට මම එන්නම්
සුදු නංගිගේ අත අල්ලන්
සිනාසීලා අප්පච්චී
නැවත යන්නෙ නෑ කියලා
ගන්නකො ළංවී දෝතට
අප්පච්චිගේ සුදු දෝණී
අප්පච්චිගේ සුදු දෝණී......
නීතිඥ කීර්ති කපුවත්ත
රිදීගම
මරණය දුටුවෙමි
දුන්නා දන් මහා සඟරුවනට
මහලු විය නොදැනිම ගතට
දැනුනා සිසිල දෙතොලට
පිරිත් පැන් බිඳකින්
සැතපුණා විල්ලුද ඇතිරූ පෙට්ටියක
ඇසුනා හඬන හඬ කාගෙත්
කරමතින් පාවඩ පිට යන මා හට
ඉසිනවා මල් දහසක් සිරුරට
පැමිණියේ පාළු සොහොන් බිමට
මා වළදමා තනිකර ගියේ සැම
මානෙල් කිරිවන්දල
ඊරියවැටියේ රතනසාර දහම් පාසල
රැක ගනු මැනවි සිත
ඇතුළත පිටත රැකවල් කර තම නුවර
රකිනා රජකු මෙන් රැක ගනු සිත පවර
දුලභ උතුම් මිනිසත් බව ලද මොහොත
නොම රැකුණොත් නියතයි දුගතියෙ උපත
කේ.ඩබ්ලිව්. සිරිසේන
මාලඹේ
පොහොය
වරුණ
සය අවුරුදු දුක්විඳ මහ කැළය මැද
කය වැහැරුණ ද ලොව්තුරු බුදු පදවි ලද
පය දුරගමන් හිමි මිගදා වැඩිය සඳ
ජය ගති තවුස් පෙළ අසමින් දහම් පද
උරුවෙල් ජනපදයෙ සිටි තුන්බෑ ජටිල
දුරුකොට වැරැදි මත හුරුකොට දහම් පෙළ
තුරු මත පිපි කුසුම් සේ ලැබ නිවන් ඵල
හිරුමෙන් වැඩි සේක හිමි ලක් පොළෝ තල
ලද අත කේෂධාතුන් බුදු හිමි පිදුව
හද පිරි බැතින් දෙවිඳුන් සෑයකි හැදුව
තෙද බල අසිරි පෑ මියුගුණ සෑ රදුව
අද පොහො දිනේ සමරමු සැදැහෙන් යුතුව
මුණසිංහ නිශ්ශංක
කැස්බෑව
සංස්කරණය දීපා පෙරේරා\ |
