Print this Article


අසුරයන්ගේ පිරිහීම හා දෙවියන්ගේ දියුණුව

‘බුදු දහමෙහි අපාය සංකල්පය’ ලිපි මාලා අංක – 24:

අසුරයන්ගේ පිරිහීම හා දෙවියන්ගේ දියුණුව

මිනිසුන් අතරෙහි මව් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, පියා කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, ශ්‍රමණයන් කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපදින්නාවූ, බ්‍රාහ්මණයන් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, කුලදෙටුවන් පුදන්නාවූ, උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, පෙර ගමන් පසු ගමන් වශයෙන් උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, කරන්නාවූ මිනිසුන් බොහෝ වෙත්ද, ඒ මේ කරුණු සිව්වරම් මහරජවරු සුධර්මා නම් වූ සභාවෙහි රැස්වූ තව්තිසා දෙවියන්ට ප්‍රකාශ කෙරෙත්.

අසුර අපාය පිළිබඳ පසුගිය ලිපියෙන් අප විස්තර කළේ දෙවියන් හා අසුරයන් අතර ඇති වූ යුද්ධයකදී පරාජය වූ අසුරයන්ගේ හැසිරීම හා දිනුම අත්කරගත් දෙවියන්ගේ චර්යාවන් පිළිබඳ කරුණු ඉදිරිපත් වන සංයුත්ත නිකායේ සක්ක සංයුත්තයේ එන චේපචිත්ති සූත්‍රය විස්තර කිරීමටයි. අද දිනයේ දී අප බලාපොරොත්තු වන්නේ දෙවියන්ගේ වර්ධනයත් අසුරයන්ගේ පිරිහීමත් පිළිබඳ කරුණු ඉදිරිපත් වන චාතුර්මාහාරාජ සූත්‍රය විස්තර කිරීමටයි.

මෙම සූත්‍රයේ සඳහන් වන්නේ සෑම දින අටකට වරක්ම සතර වරම් දෙවිවරුන්ගේ ඇමතිවරු මිනිස් ලොවට පැමිණ මිනිසුන් අතර සිට දිව්‍ය ආත්මයන් සඳහා කුශල දහමෙහි නිරතවන අය හා අසුර ආත්මයන් ලැබීමට පහත් ක්‍රියාවන්හි යෙදෙන පිරිස සොයා බැලීමයි. එමෙන්ම සෑම තුදුස්වක දවසකම සතර වරම් දෙවිවරුද තමන්ම පැමිණ මේ කරුණු සොයාබලන බව තවදුරටත් මෙම සූත්‍රයේ විස්තර වෙයි. දැන් අප එම කරුණු පෙළ දහම ඇසුරින් විමසා බලමු.

පක්ෂයෙහි අටවෙනි දිනයෙහි සිව්වරම් මහරජ දරුවන්ගේ පිරිසෙහි වූ ඇමතියෝ, මේ ලෝකයෙහි හැසිරෙත් කිමෙක්ද, මිනිසුන් අතරෙහි මව් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, පියා කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, ශ්‍රමණයන් කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපදින්නාවූ, බ්‍රාහ්මණයන් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, කුලදෙටුවන් පුදන්නාවු, උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, පෙර ගමන් පසු ගමන් වශයෙන් උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, කරන්නාවූ මිනිසුන් බොහෝ වෙත්ද, කියායි.

අට්ඨමියං, භික්ඛවෙ, පක්ඛස්ස චතුන්නං මහාරාජානා අමව්වා පාරිසජ්ජා ඉමං ලොකං අනුවිචරන්ති ‘කච්චි බහු මනුස්සෙසු මත්තෙය්‍යා පෙත්තෙය්‍යා සාමඤ්ඤා බ්‍රහ්මඤ්ඤා කුලෙ ජෙට්ඨාපචායිනො උපොසථං උපවසන්ති පටිජාගරොන්ති පුඤ්ඤානි කරොන්ති’ති

පක්ෂයෙහි තුදුස්වක් දිනයෙහි සිව් වරම් මහරජ දරුවන්ගේ පුත්‍රයෝ මේ ලෝකයෙහි හැසිරෙත්, කිමෙක්ද?

“මිනිසුන් අතරෙහි මව් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, පියා කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, ශ්‍රමණයන් කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපදින්නාවූ, බ්‍රාහ්මණයන් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, කුලදෙටුවන් පුදන්නාවූ, උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, පෙර ගමන් පසු ගමන් වශයෙන් උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, කරන්නාවූ මිනිසුන් බොහෝ වෙත්ද, කියායි. එදවස් පැමිණියාවූ, පසළොස්වක් පොහොය දිනයෙහි සිව්වරම් රජවරු තුමුම මේ ලෝකයෙහි හැසිරෙත්, කිමෙක්ද?

කච්චී බහු මනුස්සා මනුස්සෙසු මත්තෙය්‍යා පෙත්තෙය්‍යා සාමඤ්ඤා බ්‍රහ්මඤ්ඤා කුලෙ ජෙට්ඨාපචායිනො උපොසථං උපවසන්ති පටිජාගරොන්ති පුඤ්ඤනි කරොන්තී’ති. තදහු, භික්ඛවෙ, උපොසථෙ පන්නරසෙ චත්තාරො මහාරාජානො සාමඤ්ඤෙව ඉමං ලොකං අනුවිචරන්ති, කව්චි බහු මනුස්සා මනුස්සෙසු මත්තෙය්‍යා පෙත්තෙය්‍යා සාමඤ්ඤා බ්‍රහ්මඤ්ඤා කුලෙ ජෙට්ඨාපචායිනො උපොසථං උපවසන්ති පටිජාගරොන්ති පුඤ්ඤානි කරොන්තී’ති.

මිනිසුන් අතරෙහි මව් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, පියා කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, ශ්‍රමණයන් කෙරෙහි යහපත් සේ පිළිපදින්නාවූ, බ්‍රාහ්මණයන් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, කුලදෙටුවන් පුදන්නාවූ, උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ පෙර ගමන් පසු ගමන් වශයෙන් උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, කරන්නාවූ මිනිසුන් බොහෝ වෙත්ද, කියායි.

ඉදින් වනාහි මිනිසුන් අතරෙහි මව් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, පියා කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, ශ්‍රමණයන් කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපදින්නාවූ, බ්‍රාහ්මණයන් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, කුලදෙටුවන් පුදන්නාවූ, උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, පෙර ගමන් පසු ගමන් වශයෙන් උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, කරන්නාවූ මිනිසුන් ස්වල්ප වෙත්ද, ඒ මේ කරුණු සිව්වරම් මහරජවරු සුධර්මා නම්වූ සභාවෙහි රැස් වූ තව්තිසා දෙවියන්ට ප්‍රකාශ කෙරෙත්. (කෙසේද) නිදුකාණෙනි, මනුෂ්‍යයන් අතුරෙහි මව කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපන්නාවූ, පියා කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපන්නාවූ, ශ්‍රමණයන් කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපන්නාවූ, බ්‍රාහ්මණයන් කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපන්නාවූ, කුලදෙටුවන් පුදන්නාවූ, උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, පෙර ගමන් පසු ගමන් වශයෙන් උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, කරන්නාවූ මිනිසුන් ස්වල්ප වෙත්මය කියායි. ඒ වචනයෙන් තව්තිසා දෙවියෝ නොසතුටු සිත් ඇත්තෝ වෙත්. පින්වත්නි, ඒකාන්තයෙන් දිව්‍ය නිකායයෝ පිරිහෙන්නාහුය.අසුර නිකායයෝ සම්පූර්ණ වන්නාහුය’යි කියායි.

අප්පකා ඛො, මාරිසා මනුස්සා මනුස්සෙසු මත්තෙය්‍යා පෙත්තෙය්‍යා සාමඤ්ඤා බ්‍රහ්මඤ්ඤා කුලෙ ජෙට්ඨාපවායිනො උපොසථං උපවසන්ති පටිජාගරොන්ති පුඤ්ඤානි කරොන්තී’ති. තෙන ඛො, භික්ඛවෙ, දෙවා තාවතිංසා අනත්තමනා හොන්ති – දිබ්බා වත, හො, කායා පරිහායිස්සන්ති, පරිපූරිස්සන්ති අසුරකායා’ති.

මහණෙනි, මිනිසුන් අතරෙහි මව් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, පියා කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, ශ්‍රමණයන් කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපදින්නාවූ, බ්‍රාහ්මණයන් කෙරෙහි මොනවට පිළිපදින්නාවූ, කුලදෙටුවන් පුදන්නාවූ, උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, පෙර ගමන් පසු ගමන් වශයෙන් උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, කරන්නාවූ මිනිසුන් බොහෝ වෙත්ද, ඒ මේ කරුණු සිව්වරම් මහරජවරු සුධර්මා නම් වූ සභාවෙහි රැස්වූ තව්තිසා දෙවියන්ට ප්‍රකාශ කෙරෙත්. (කෙසේද) නිදුකාණෙනි, මනුෂ්‍යයන් අතරෙහි මව කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපන්නාවූ, පියා කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපන්නාවූ, ශ්‍රමණයන් කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපදින්නාවූ, බ්‍රාහ්මණයන් කෙරෙහි යහපත්සේ පිළිපදින්නාවූ, කුලදෙටුවන් පුදන්නාවූ, උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, පෙර ගමන් පසුගමන් වශයෙන් උපෝසථ සිල් රකින්නාවූ, කරන්නාවූ මිනිසුන් බොහෝ වෙත්මය කියායි. මහණෙනි, ඒ වචනයෙන් තව්තිසා දෙවියො සතුටු සිත් ඇත්තෝ වෙත්. පින්වත්නි, ඒකාන්තයෙන් දිව්‍ය නිකායයෝ සම්පූර්ණ වන්නාහුය. අසුර නිකායයෝ පිරිහෙන්නාහුයයි කියායි.

බහු ඛො, මාරිසා, මනුස්සා මනුස්සෙසු මත්තෙය්‍යා පෙත්තෙය්‍යා සාමඤ්ඤා බ්‍රහ්මඤ්ඤා කුලෙ ජෙට්ඨාපචායිනො උපොසථං උපවසන්ති ජටිජාගරොන්ති පුඤ්ඤාති කරොන්ති’ති තෙන භික්ඛවෙ දෙවා තාවතිංසා අත්තමනා හොන්ති – දිබ්බා වත, හො, කායා පරිපූරිස්සන්ති, පරිහායිස්සන්ති අසුරකායා’ති.

මතුසම්බන්ධයි


‘පසුගිය සතියෙන්: බුදු දහමෙහි අපාය සංකල්පය’ ලිපි මාලා අංක – 23: යුද්ධයේදී පරාජය වූ වේපචිත්ති අසුරේන්ද්‍රයා