|
‘බුදු දහමෙහි අපාය සංකල්පය’ ලිපි මාලා අංක – 19:
සොරකමෙන් පේ‍්‍රතියක් වූ රූමතිය
 මහනුවර අස්ගිරි මහා විහාර පිරිවෙනෙහි ආචාර්ය
ශාස්ත්‍රපති
රාජකීය පණ්ඩිත
මහරැඹෑවැවේ පාලිත හිමි
ඒ සූඛරමුඛ පේ‍්‍රතයා මා විසින් ද දක්නා ලදිමි. ඔහු පැවසූ පරිද්දෙන්ම කාශ්‍යප බුදුන්
දවස ඔහු කළ අකුශල කර්මයේ විපාක ඔහු තව බොහෝ කාලයක් විඳීයි. යනුවෙන් වදාරා එයම තේමා
කොට ගනිමින් දම්සභා මණ්ඩපයට රැස් වූ භික්ෂූන් වහන්සේලාට දහම් දෙසූ සේක.
දුරුතු අව අටවක පොහෝ දින අපගේ අවධානය යොමු වූයේ පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේ නමකට හිරිහැර
කොට මරණයට පත් කිරීමෙන් අජගර නම් පේ‍්‍රතයෙක්ව ඉපිදී අනන්ත වූ දුක් විඳින
පේ‍්‍රතයෙක් පිළිබඳ කරුණු දැක්වෙන සට්ඨිකූට පේතවත්ථුව විමසා බැලීමටයි. අද දින අපගේ
අවධානය යොමු වන්නේ මිනිස් ලොව ඉපිද සිටිය දී සිදුකළ අකුශල කර්මයක විපාකයෙන් ඌරු
මුහුණැති පේ‍්‍රතයෙක්ව ඉපිද දුක්විඳි සූඛරමුඛ පේතවත්ථුව හා වෙළෙඳ පිරිසකගේ වස්ත්‍ර
සොරකම් කිරීමේ අකුශල කර්මය නිසා නිර්වස්ත්‍රව උපන් පේ‍්‍රතියක් පිළිබඳ කරුණු කියවෙන
ඛල්ලාටියපේතවත්ථුව විමසා බැලීමටයි.
ඌරු මුහුණක් ඇති ප්‍රේතයා
 ගිජුකුළු පව්වෙහි වැඩවාසය කළ නාරද තෙරුන් වහන්සේ දිනක් සිවුරු හැඳ පොරවා පිණ්ඩපාතය
පිණිස පාත්‍ර සිවුරු ගෙන ගිජුකුළු පව්වෙන් බසින්නේ එම පර්වත පාමුල සා පිපාසාවෙන්
පෙළෙන අමුතුම වර්ගයේ පේ‍්‍රතයෙක් දුටුවේය. මේ පේ‍්‍රතයාගේ ගෙලෙන් පහළ කොටස මිනිස්
රුවකට සමානය. එහෙත් ගෙලෙන් ඉහළ කොටස ඌරකුගේ හිසක් වැනිය. ඔහුගේ ශරීරයෙන් නැගෙන
වර්ණය දීප්තිමත්ය. දිශාවන් බබුළුවයි. එහෙත් මුඛයෙන් නැගෙන්නේ ඉවසිය නොහැකි
දුර්ගන්ධයකි. මේ පේ‍්‍රතයාගේ ස්වභාවය ගැන අනුකම්පා වූ නාරද හිමියන් මෙසේ දැකීමට පවා
අපි‍්‍රය පේ‍්‍රතයෙක්ව ඉපදීමට හේතු කුමක්දැයි ඔහුගෙන් විමසීය.
ස්වර්ණවර්ණ වූ ඔබගේ ශරීරය සියලු දිශාවන් ආලෝකවත් කරයි. එහෙත් ඔබගේ මුහුණ ඌරෙකුගේ
වැනිය. සා පිපාසාවෙන් පීඩිතව දුක් විඳින ඔබ පෙර කළ අකුශල කර්මය කුමක් ද?
එවිට එම පේ‍්‍රතයා මෙසේ පවසයි. නාරද හිමියනි, මම පෙර කස්සප බුදුරජාණන් වහන්සේගේ දවස
භික්ෂුවක්ව සිටියෙමි. එසේ වූ මම කයින් සිල්වත් වූයෙමි. ප්‍රාණඝාතය , අදත්තාදානය,
අබ්‍රහ්මචාරියාව ආදි කයින් සිදුවන්නා වූ වැරදි නොකළෙමි. එහෙත් වචනයෙහි සංවර
නොවූයෙමි. කිපෙන ස්වභාව ඇති වූ මා තරහ ගත්තෙමි. පරුෂ වචනයෙන් කතා කළෙමි.
බොරුකීවෙමි. කේලාම් කීවෙමි. හිස්වචන කීවෙමි. සංවරයෙන් තොරව ගති පැවතුම් ඇත්තේ
වුණෙමි. බුද්ධාන්තරයක් මුළුල්ලෙහි නිරයෙහි ඉපිද නොයෙක් දුක් විඳ කර්ම විපාක ක්ෂය
නොවූ හෙයින් තවම ඒ අකුශල කර්මයන්හි විපාක විඳිමි.
එකල මා භික්ෂුවක්ව සිල්වත්ව සිටි බැවින් මාගේ ශරීරය රන්වන් පාටින් දීප්තිමත්ව
බබළයි. එහෙත් වචනයෙන් සංවර නොවූ හෙයින් මෙලෙස සුූඛරමුඛව (ඌරු මුහුණැතිව) ඉපිද සා
පිපාසාවෙන් පීඩිතව දුක් විඳිමි යනුවෙන් ඒ පේ‍්‍රතයා නාරද හිමියන්ට පිළිතුරු
දුන්නේය.
සූඛරමුඛ පේ‍්‍රතයා සමඟ වූ මෙම සංවාදයෙන් පසුව පිණ්ඩපාතයේ වැඩිය නාරද තෙරණුවෝ
පිණ්ඩපාතය වැළදීමෙන් පසු දම්සභාවට වැඩම කළහ. එහි දී මේ සූඛරමුඛ පේ‍්‍රතයා පිළිබඳව
එහි රැස් වූ භික්ෂුන් වහන්සේලාට දැනුම් දුන්හ. භික්ෂූන් වහන්සේලා ඒ පිළිබඳ දහම්
කතාවෙහි යෙදී සිටින අතරතුර බුදුරජාණන් වහන්සේද සම්සභා මණ්ඩපයට වැඩම කළහ. තමන්
වහන්සේලා යෙදී සිටි කතාව භික්ෂූන් වහන්සේලා බුදුරජාණන් වහන්සේට සැලකිරීමෙන් අනතුරුව
ඒ පිළිබඳ බුදුරජාණන් වහන්සේ මෙසේ වදාළහ.
නාරදය, ඔබ පවසන ඒ සූඛරමුඛ පේ‍්‍රතයා මා විසින් ද දක්නා ලදිමි. ඔහු පැවසූ පරිද්දෙන්ම
කාශ්‍යප බුදුන් දවස ඔහු කළ අකුශල කර්මයේ විපාක ඔහු තව බොහෝ කාලයක් විඳීයි. යනුවෙන්
වදාරා එයම තේමා කොට ගනිමින් දම්සභා මණ්ඩපයට රැස් වූ භික්ෂූන් වහන්සේලාට දහම් දෙසූ
සේක.
නග්නව ඇවිදින රූමතිය
අතීතයෙහි බරණැස්නුවර දුටුදුටුවන් සිත් පැහැර ගැනීමට සමත් අතිශය රූමත් වූ ස්ත්‍රියක්
විය. ඇගේ කේශ කලාපය අතිශය දිග් වූයේ නිල්වන් වූයේ මෘදු වූයේ දුටුදුටුවන් වශී කරන
සුළු වූයේ විය. ඇගේ කේශ කලාපයට වශී වූ බොහෝ තරුණයෝ ඇය කෙරෙහි සිත් ඇත්තෝ වූහ. මේ
පිළිබඳව අන් ස්ත්‍රීන්ගේ සිත් තුළ ඇති වූයේ ඊර්ෂ්‍යාවකි. එබැවින් එම ස්ත්‍රීහු ඇගේ
ඒ නිල්වන් සුමුදු කේශ කලාපය විනාශ කිරීමට ක්‍රමයක් කල්පනා කළහ. ඒ සඳහා ඔවුහු
දාසියක් තෝරාගෙන ඇයට මුදල් දී ඒ දිග් වූ කේශ කලාපය ඇති ස්ත්‍රී නාන වේලාවෙහි හිසේ
ගැල්වීම සඳහා විෂ යෙදූ බෙහෙතක් යොදන ලෙස සැලසුම් කළහ. එම දාසිය ද මුදල් අල්ලස් ගත්
නිසා ඒ ස්ත්‍රීන් කී ලෙස ඇය නාන වේලාවෙහි හිසෙහි ගැල්වීම සඳහා විෂ යෙදූ බෙහෙත්
දුන්නාය. ඇයද ඒ බෙහෙත හිසේ ගල්වාගත් සැණින් ඒ නිල්වන් දිග කේශ කලාපය ගැලවී ගොස්
මුඩු හිසක් බවට පත්විය. මෙයින් අතිශය දුකට පත් ඇය හඬා වැළපී දුකට ද ලජ්ජාවට ද පත්
වූවාය. ඇතුළු නුවරට පිවිසීමට නොහැකි වූ ඇය හිස රෙද්දකින් වසා නුවර පිටත එක්තරා
ප්‍රදේශයක සැඟවී වාසය කළාය. දින කිහිපයක් ගතවීමෙන් අනතුරුව ඇය ජීවත්වීම සඳහා
ක්‍රමයක් සොයනුයේ තෙල් සිඳ තෙල් ද සූරා පෙරා සුරා ද විකුණමින් ජීවත්වීමට සැලසුම්
කළාය. මෙසේ එක දිනක් ඇගෙන් සුරා බීමට පැමිණි මිනිසුන් තිදෙනෙක් සුරා බී මත් වී
නින්දට වන්හ. ඒ අතර මේ ස්ත්‍රිය ඔවුන් සතු වූ ඇඳුම් හා වස්තුව පැහැරගෙන සැඟවුණාය.
එක් දිනක් පිණ්ඩපාතයේ වඩින මහරහතන් වහන්සේ නමක් දැක පැහැදුණු සිත් ඇතුව උන්වහන්සේ
තමන්ගේ නිවහනට වැඩමවා සැදැහැ සිතින් වඩා හිඳුවා තෙල් සිඳ ඉතිරි වූ තෙල් කහ හා දානය
පිළිගැන්වූවාය. රහතන් වහන්සේද ඇය කෙරෙහි අනුකම්පාවෙන් ඇය පිළිගැන්වූ දානය වැළඳුවාය.
රහතන් වහන්සේ දානය වළඳන තෙක් ඇය වියනක් ලෙස කුඩයක් අල්වමින් මතු උපදින සෑම භවයක දීම
මට පෙර පරිදි වෙනත් කෙනෙකුට නොදෙවෙනි නිල්වන් මෘදු වු දීර්ඝ කේශ කලාපයක් ලැබේවායි
ප්‍රාර්ථනා කළාය. රහතන් වහන්සේද ඇගේ ප්‍රාර්ථනාව එලෙසම ඉටුවේවායි ඉටා දානය වළඳා ඇගේ
නිවසින් පිටත් වූහ.
ඊට වර්ෂ ගණනාවකට පසු ආයු කෙළවර ඇය මියගොස් මුහුද මැද එක්තරා රන්විමනක උප්පත්තිය
ලැබුවාය. ඇය ප්‍රාර්ථනා කළ පරිදිම නිල්වන් වූ සුමුදු දීර්ඝ කේශ කලාපයක් ඇයට හිමි
වූවාය. එහෙත් ඇයට විළි වසා ගැනීමට කිසිදු වස්ත්‍රයක් නොවූ නිසා නග්නව විසීමට
සිදුවූවාය. එසේම නග්න වීමට හේතු වූයේ ඇය පෙර භවයේ සුරා දී මිනිසුන් මත්කොට ඔවුන්ගේ
වස්ත්‍ර පැහැරගත් නිසාය. රහතන් වහන්සේට දන් පිළිගැන්වූ නිසා ඇයට ආහාර පානාදියෙන්
අඩුවක් නොවීය. සැදැහැ සිතින් දන් පිළිගැන්වූ නිසා ඇගේ දීර්ඝ සුමුදු කේශ කලාපයක්
ලැබීමේ ප්‍රාර්ථනාව ඉටුවීය. ආයුෂ අවසානයේ මිය යන ඇය නැවත නැවතත් එම රන් විමනෙහිම
පෙර පරිදිම උපන්නාය. මෙසේ බුද්ධාන්තරයක්ම ඇයට එසේ ඉපදීමට සිදු වූවාය.
මෙසේ අපේ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ කාලයේ ද ඇය පෙර පරිදිම එම රන්විමනෙහිම නග්නව උපන්නාය.
මෙ කාලයේ එක් වෙළෙඳ කණ්ඩායමක් වෙළෙඳාම පිණිස ස්වර්ණ භුමියට පිටත්වීම සඳහා නැව් නැග
මහ මුහුද මැදින් ගමන් ආරම්භ කළාය. මුහුද මැද දී කුණාටුවකට හසු වූ මේ පිරිස අර විමාන
පේ‍්‍රතිය වෙසෙන ප්‍රදේශයට පාවී ගියේය. එවිට ඇය තමා විමානය සමඟ ඒ පිරිසට පෙනෙන
පරිදි දර්ශනය වූවාය. ඉක්බිති ඒ වෙළෙඳ කණ්ඩායමේ නායකයා විමන සහිත වූ ඇය දැක ඇය
කවුරුන් දැයි ප්‍රශ්න කරයි. එමෙන්ම ඇයට එම විමානයෙන් එළියට එන ලෙස ද පවසයි.
එවිට ඇය ඒ වෙළෙඳ නායකයාට මෙසේ පවසයි. මම මේ විමනෙහි සැඟවී සිටින්නෙමි. එයට හේතුව මට
විළි වසා ගැනීමට වස්ත්‍ර නැති බැවින් නග්නව සිටින නිසාය. එය මා කළ පින්කම්වල අඩුවක්
නිසාය. මා මේ දීර්ඝ වූ කෙස් කළඹින් විළි වසාගෙන සිටින්නෙමි යනුවෙන් පැවසීය. එය ඇසූ
වෙළෙඳ නායකයා තමාගේ උරහිසෙහි වූ උතුරු සළුව ඇයට දීමට අතට ගත්තේය. එවිට ඇය පවසන්නේ
පින්වත, ඔය සළුව ඔබගේ අතින් මා අතට ගැනීමට නොහැකිය. ඔබ ඔය සළුව බුදුරජාණන් වහන්සේට
හෝ උන්වහන්සේගේ ශ්‍රාවකයින් වහන්සේ නමකට හෝ පුජාකොට පින් අනුමෝදන් කොට මා වෙත පින්
පමුණුවන්න. එවිට ඒ පින් බෙලෙන් මා හට වස්ත්‍ර ලැබෙන්නේය” යනුවෙන් පැවසුවාය.
ඒ අවස්ථාවේ භික්ෂූන් වහන්සේ නමක් සොයා ගැනීමට නොහැකි වූ හෙයින් ඒ නැවෙහි වූ
සැදැහැති උපාසකයෙකු සරණශීලයෙහි පිහිටුවා එම වස්ත්‍රය පිළිගැන්වීය. ඒ අවස්ථාවේ අර
විමාන පේ‍්‍රතියට දිවි සළු පහළ විය. ඉන් පසු විමානයෙන් එළියට පැමිණි ඇය වෙළෙඳුන්
සමඟ පිළිසඳර කතාවෙහි යෙදී ඔවුන්ට දිව්‍යමය වූ ආහාර පානාදියෙන් සංග්‍රහ කොට රන්රුවන්
ද දී දිව්‍යමය වූ වස්ත්‍ර යුගළක් ද වෙළෙඳ නායකයාට අතෙහි තබා ස්වර්ණ භූමියට යන මග
පෙන්වා දී නිරුපද්‍රිතව මහ මුහුදින් එතෙර කරවා ආපසු ඔවුන්ගේ නුවරට පැමිණී කළ
බුදුරජාණන් වහන්සේ ප්‍රධාන මහා සංඝරත්නයට දන් පිළිගන්වා තමා දුන් වස්ත්‍ර ද
පිළිගන්වා තමාගේ නමින් බුදුරජාණන් වහන්සේට වැඳ නමස්කාර කොට තමාට පින් අනුමෝදන් කරන
ලෙසද පැවසුවාය.
එයින් අතිශය ප්‍රසාදයට පත් ඒ වෙළෙඳ නායකයා ඇතුළු පිරිස අර උපාසකයාට ද ගරු බුහුමන්
කොට පහසුවෙන්ම සිය රටට පැමිණ බුදුරජාණන් වහන්සේ ඇතුළු මහ සඟනට දන් පිළිගන්වා විමාන
පේ‍්‍රතිය දුන් වස්ත්‍ර ද පිළිගන්වා සියලු පුවත් සැළකර සිටියහ. බුදුරජාණන් වහන්සේ
එම කතා ප්‍රවෘත්තිය මුල් කරගනිමින් විස්තර වශයෙන් ධර්මය දේශනා කළහ. එය එහි රැස්වු
පිරිසට ධර්මාවබෝධය පිණිස හේතුවිය. බුදුරජාණන් වහන්සේට දන් පූජාකොට වස්ත්‍ර පිදීමේ
ආනිශංස වශයෙන් එම විමාන පේ‍්‍රතිය එයින් චුතව දෙව්ලොව සිරි සම්පත් ඇතිව දිව්‍ය
විමානයක උප්පත්තිය ලැබ දෙවඟනක් බවට පත් වූවාය.
මතු සම්බන්ධයි
|
