චන්ද පිරිත

1.
ඒවං මේ සුතං එකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. තේන ඛෝ පන සමයේන. චන්දිමා දේවපුත්තෝ රාහුනා අසුරින්දේන ගභිතෝ හෝති. අථ ඛෝ චන්දිමා දේවපුත්තෝ භගවන්තං අනුස්සරමානෝ. තායං වේලායං ඉමං ගාථං අභාසි

2.
නමෝ තේ බුද්ධවීරත්ථු - විප්පමුත්තෝසි සබ්බධි
සම්බාධපටිපන්නෝස්මි – තස්ස මේ සරණං භවාති

3.
අථඛෝ භගවා චන්දිමං දේවපුත්තං ආරබ්භ
රාහුං අසුරින්දං ගාථාය අජ්ඣභාසි

4.
තථාගතං අරහන්තං චන්දිමා සරණං ගතෝ
රාහු චන්දං පමුඤ්චස්සු - බුද්ධා ලෝකානුකම්පකාති

5.
අථ ඛෝ රාහු අසුරින්දෝ චන්දිමං දේවපුත්තං මුඤ්චිත්වා තරමානරූපෝ යේන වේපචිත්ති අසුරින්දෝ තේනුපසඞ්කමි. උපසඞ්කමිත්වා සංවිග්ගෝ ලෝම හට්ඨජාතෝ ඒකමන්තං අට්ඨාසි. ඒකමන්තං ඨිතං ඛෝ රාහු අසුරින්දං වේපචිත්ති අසුරින්දෝ ගාථාය අජ්ක්‍ධභාසී

6.
කින්නුසන්තරමානෝ ව - රාහු චන්දං පමුඤ්චසී
සංචිග්ගරූපෝ ආගම්ම – කින්නුභීතෝව තිට්ඨසීති

7.
සත්තධා මේ එලේ මුද්ධා - ජීවන්තෝ න සුඛං ලභේ
බුද්ධගාථාභීගීතෝම්භි - නෝ චේ මුඤ්චෙය්‍ය චන්දිමන්ති

තේරුම

මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් සමයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත්නුවර සමීපයෙහි ජේත නම් රාජ කුමාරයාගේ උයන්හි අනේපිඬු මහා සිටුහු විසින් කරවන ලද අරම්හ වැඩවසන සේක. එසමයෙහි චන්ද්‍ර දිව්‍ය පුත්‍ර තෙම රාහු අසුරේන්ද්‍රයා විසින් අල්ලා ගන්නා ලද්දේ විය. ඉක්බිති චන්ද්‍ර පුත්‍ර තෙම එවේලෙහි බුදුරදුන් සිහි කරමින් මේ ගාථාව කීයේය.

1. බුද්ධ වීර්යයන් වහන්ස නුඹ වහන්සේ සියලු කෙලෙසුන් කෙරෙන් විශේෂයෙන් මිදුණු සේක. එසේ වූ ඔබ වහන්සේට මාගේ නමස්කාරය වේවා. මම කරදරයක වැටී සිටිමි. ඒ මට පිළිසරණ වුව මැනව.

ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සඳ දෙව් පුත් අරභයා රාහු අසුරේන්ද්‍රයාට මේ ගාථාවෙන් මෙසේ වදාළ සේක.

2. රාහු අසුරේන්ද්‍රය දිව්‍ය පුත්‍ර තෙමේ නික්ලේශි වූ තථාගතයන් වහන්සේ සරණ ගියේය. බුදුවරයෝ වනාහි ලොවට අනුකම්පා කරන්නෝ ය. එහෙයින් සඳ අත්හරුවයි වදාළ සේක.

ඉක්බිති රාහු අසුරේන්ද්‍ර තෙම සඳ දෙව් පුතු තෙම අතහැර වේගයෙන් වේපචිත්ති අසුරිඳු යම් තැනක ද එතැන්හි එළඹියේය. එළඹ හටගත් සංවේගි ඇති ව ලොමු දැහැගත් සිරුරු ඇතිව එකත් පසෙක සිටියේය. එසේ සිටියා වූ රාහු අසුරේන්ද්‍රයාට වේපචිත්ති අසුරේන්ද්‍රයා ගාථාවකින් මෙසේ කීවේය.

3. එම්බල රාහු අසුරේන්ද්‍රය, ඉක්මන් වූවකු මෙන් සඳු අත්හැරියේ කුමකටද? කැළඹුණු සිත් අත්තෙක්වි අවුත් බියවුවකු මෙන් කුමක් හෙයින් සිටින්නෙහිද?

4. බුදුරදුන් විසින් සඳු අත්හරුවයි ගාථාවකින් අස්වන ලද්දෙමි. ඉදින් සඳු අත් නො හැරීයෙම් නම් මාගේ හිස සත් කඩක්ව පැළෙයි. ජීවත් වුව ද සැපයක් නො ලබමි.